Ooit, als tien of elfjarig jongetje zag ik m'n oudste zus thuiskomen met All Stars. Die vond ik zó cool, dat ik besloot dat ik die óók wilde, op het gevaar af dat het misschien meidenschoenen zouden zijn (iets dat voor een jongetje van die leeftijd toch heel belangrijk is). En zo geschiedde. Wat ik er zo leuk aan vond, weet ik niet meer, hoewel het in een designboek dat ik recent las eens werd omschreven als 'een perfecte mix tussen high en low culture.' Klopt helemaal. Maar sindsdien kijk ik elk jaar weer uit naar een nieuwe jaargang All Stars: 's winters draag ik m'n legerkisten of warmere, leren All Stars (of andere sneakers, ik ga ook wel es vreemd), 's zomers kies ik telkens een andere kleur. In de jaren negentig was dat nog enige tijd verdomd moeilijk, want die dingen waren om één of andere reden even totaal niet hip. Nu heb ik me daar nooit iets van aangetrokken, dus na veel speuren vond ik dan ergens wel weer een paar ('ik denk dat we nog wel een paar in het magazijn hebben staan'). In donkerblauw - de enige dan verkrijgbare kleur.


Bovenstaande foto trof ik november 2010 aan, toen ik op vakantie was in Rome. Mijn favoriete motiefje, op een joekel van een billboard. Vet. Het geeft wel aan dat vandaag de dag All Stars volledig zijn geaccepteerd, als Converse ook in het stijlbewuste Italië hip is. Dat idee had ik een paar jaar geleden al toen ik met een nieuw paar in het lokale popcentrum (veel stijlbewuste mensen) kwam en er enthousiast werd gereageerd: 'stoer! All Stars!' Meer recent was de uitroep: 'coole shuffles!' Que? Maar goed, ze mogen weer. Niet dat dat me iets uitmaakt, maar toch.



Eerdere jaargangen

Het was ooit m'n idee om elke jaargang te bewaren en die dan op een rijtje te zetten maar door een iets te fanatieke vader die een paar jaar geleden enkele paren All Stars heeft weggegooid ('ow, moest dat dan niet?') is dat rijtje wat korter geworden. En - belangrijker nog - ik ben de volgorde een beetje kwijtgeraakt. Volgens mij is het dit. Ongeveer. En ik weet zeker meerdere keren zwarte én donkerblauw All Stars te hebben gehad, dus het stapeltje had iets hoger moeten zijn (op flickr zijn foto's te zien van mensen die echt tientallen exemplaren hebben; daar zal ik uiteindelijk ook wel bij uitkomen). Dat het er niet meer zijn, is de schuld van mijn vader. Jarenlang lagen oude exemplaren All Stars in de schuur onder te stoffen, totdat hij es een keer dacht: 'hmm, wat moet Guido met die oude gympen? Ik zal ze maar weggooien.' Vreemd, want normaal is ie niet zo opruimerig. Met alle desastreuze gevolgen vandien.


1998 (en eerder) - o.a. rood, zwart
1999 - blauw skate model
2002 - groen
2003 - geel
2004 - rood
2005 - zwart
2006 - camouflage
2007 - donkerbruin
2008 - oranje
2009 - wit/blauw en grijs
2010 - stars 'n bars
2011 - donkerblauw
2012 - stars 'n bars



Mini All Stars


Toen mijn nichtje in 2008 twee jaar werd, heb ik haar ook een paar cadeau gedaan. Je kan niet vroeg genoeg beginnen met je indoctrinatie. Als oom zijnde. Daarover gesproken, ze kreeg ook '1' van de Beatles, want de muzikale opvoeding moet ook van mij komen. Vind ik. Maar ik geloof dat ze ze wel leuk vindt, dus het moet goed komen. Een paar jaar later, toen ik in New York was, kocht ik voor haar All Stars van een paar maatjes groter, in de kleur roze. Mijn nichtje is een écht meisje, helemaal wild van poppen, prinsessen, jurkjes en de kleur roze, dus deze vielen zeker in de smaak. Haar jongere zusje Veerle is inmiddels ook aan de beurt geweest. Die heeft dit paar rode All Stars, maat 21 cadeau gekregen. Aanvankelijk waren die nog iets te groot, maar zo gauw ze kon lopen, wilde ze haar rode All Stars aan. Kijk, da's een echt nichtje van Guidje.



Editie 2009

Eerst dacht ik: 'oei, da's wel heel druk, twee All Stars in één.' Maar ik zag een meisje er mee in de trein zitten - in deze kleuren - en dacht ineens 'gaaaaaaaaaf!' Goed, het is ingewikkeld veteren, want hoe zit dat nu precies? Dat vond de verkoper bij de Britain ook: 'ja, er zou eigenlijk een handleiding bij moeten zitten.' Maar een beetje puzzelen en je komt er snel genoeg uit. En okee, het is een gedoe met dat veteren elke morgen, maar dat went vanzelf. In een week tijd had ik er wel handigheid in gekregen. Het enige nadeel van deze kleur is dat de kleur wit wel heel érg wit is, dus die wordt helaas ook snel vies, wat na goed twee weken ook wel een beetje te merken was. Twee weken valt me trouwens nog enorm mee, want ik heb het in het verleden voor elkaar gekregen om All Stars na één dag vies te maken (in de modder) en m'n oranje exemplaren van 2008 werden al na twee dagen het slachtoffer van een glas wijn (nog een geluk dat het geen rode was). Maar om ze netjes te houden, moet ik misschien een beetje af gaan wisselen met een paar van een poosje terug.


Juni 2009 ging ik naar New York. Blijken All Stars daar spotgoedkoop te zijn, teweten veertig dollar per paar. En menig schoenwinkel stunt met 'tweede paar, helft van de prijs.' Zo was mij door vrienden die er recent op vakantie waren geweest en weten dat ik fan ben verzekerd (geen wonder dus dat de bandleden van allerlei armetierige punkbandjes op All Stars rondlopen). Dus wat doe ik? Ik ga daar natuurlijk naar op zoek. Het bleek dat enkel de ShoeMania de 'tweede paar, helft van de prijs' actie had en dit compenseerde met wel heel erg slechte klantenservice. En dus kocht ik m'n paar All Stars bij de Footlocker (voor mij grijs en een paar knalroze voor Esmee die daar heel blij mee was). Mijn wit/blauwe All Stars zijn nog steeds best mooi, maar wel erg warm zo in de zomer, dus nu draag ik even de grijze All Stars.



Editie 2010


Eigenlijk kunnen ze niet, maar ik vind deze All Stars enorm stoer. Ze waren er een paar jaar geleden al, maar ja, met George W. Bush aan de macht en de oorlog in Irak net gestart ga je niet met de Amerikaanse vlag aan je voeten lopen. Kwam nog bij dat Converse er in Amerika met de slogan 'show your patriotism!' mee adverteerde en ik zag dat niet zo zitten (een familielid wees me erop dat ik nu wel de Amerikaanse vlag met voeten trad). Sinds de verkiezing van Barack Obama wilde ik ze wel dolgraag hebben, maar waren ze onvindbaar. Het model 'stars 'n bars' komt elke paar jaar wel weer terug in de collectie en ik had gehoopt dat ze bij Converse wel zo kien zouden zijn om met de hernieuwde populariteit van de Verenigde Staten in de rest van de wereld (nu de bevolking eindelijk weer es een capabele politicus in het Witte Huis heeft gekozen) het model weer in de collectie op te nemen. Helaas. Maar eind maart loop ik door het lokale winkelcentrum en zie ik bij een schoenwinkel ineens dit paar staan. Ongetwijfeld ergens uit de diepste krochten van het magazijn opgevist (ze hadden dan ook geen bijpassende schoenendoos), maar wel in mijn maat. Ik aarzelde geen moment, zodat ik nu alsnog de Amerikaanse vlag met de voeten treed. En o, wat vind ik ze gaaf: rood-witte strepen aan de zijkant, de binnenflap en de achterkant bedrukt met donkerblauw met witte sterren en dan hebben ze bij Converse ook nog de zool rood gemaakt. En aan alle details is gedacht; de normaal zwarte streep op het witte gedeelte, onderaan de schoen, is nu donkerblauw (al is dat helaas niet zo goed zichtbaar op de foto).

Overigens zei Paul de Leeuw nog recent op de radio: 'leuke mensen dragen All Stars.'