Maandagavond photoshopte Sander van de Pavert, de man achter Lucky TV, koningin Beatrix tot een blote dame (met hangtieten) die tussen de Papoea’s stond, daarmee de non-discussie over het al dan niet dragen van hoofdbedekking door koningin Beatrix in Oman nog onzinniger makend. Dat is altijd goed. Een discussie die nergens over gaat kan je het beste in het ridicule trekken, dan ben je er zo snel mogelijk vanaf. Dat de Grote Geblondeerde Leider weer es schitterde door afwezigheid, maar wel een stinkbom tussen het vaderlandse journaille gooide door zijn collega-bruinhemden op pad te sturen met de zoveelste kulkamervragen, dit keer dan over die o zo stoute vorstin die niet alleen lid is geworden van GroenLinks maar godbetert ook nog tolerant is tegenover andersgelovigen – Het Moet Toch Niet Gekker Worden. Enfin, we zullen dat dit keer maar buiten beschouwing laten, want Nederlandse journalisten geilen nu eenmaal op hypes.
Het mooie is dat bij het altijd zo correcte De Wereld Draait Door, waar ze een maand geleden nog verontwaardigd waren over een hek dat wel enige gelijkenissen met het hek van een niet nader te noemen Duits concentratiekamp zou kunnen vertonen, nu wordt gegniffeld om alle reacties die het korte filmpje teweeg heeft gebracht. Althans, er is weer een ander onzinnig relletje waar achteraan kan worden gerend. Nouja, gerénd. Het komt er eigenlijk op neer dat op Twitter wat enthousiaste en verontwaardigde reacties bij elkaar worden geharkt (dat is niet meer dan zoeken op de hashtag van De Wereld Draait Door (#DWDD)) en je een stukje typt over de ‘hevige discussie’ die op Twitter is losgebarsten en klaar ben je. Weer een artikel af. En het mooie is: al die tweets zijn maximaal 160 tekens, dus je hoeft ook niet bang te zijn voor lange citaten of genuanceerde meningen; daar leent zo’n kort stukje tekst zich toch niet voor.
Een paar jaar geleden kon ik me ergeren aan journalisten die op een doordeweekse dag naar de Dappermarkt gaan om daar aan Gewone Nederlanders te vragen wat zij nu vinden van de eurocrisis. Of de islamitische medemens. Of de hypotheekrenteaftrek. Niks geen geleerde mensen meer, dat zijn toch maar irritante en elitaire talking heads, maar Gewoone Menschen. Hoe gewoon mensen zijn die op een doordeweekse dag ‘s morgens op een markt rondstruinen, die vraag wordt niet gesteld; het gaat erom dat je weer een mooi voxpopje hebt. Eigenlijk is dit soort Twitterjournalistiek nog een graadje erger. Met die straatinterviews had je tenminste nog de illusie dat de journalist in kwestie door weer en wind de straat op was gegaan om wat citaten te verzamelen. Nu komt ie niet eens z’n luie stoel meer uit en zoekt op Twitter wat fijne oneliners bij elkaar.
Journalistiek. Wat een vak. Waar hebben we het aan verdiend.