Kattig huis

Dus je onderhandelt wekenlang over miljardenbezuinigingen die z’n weerga niet kennen, teneinde onder de door de Europese Unie gestelde grens van drie procent begrotingstekort uit te komen en na zeven weken realiseer je je ineens ‘verrek, ik doe dit vanwege Brussel. Ik kap ermee.’

Laat de gedachtekronkel even rustig door je hoofd spollen. Niet te lang; ik zou niet willen dat je hersenbeschadiging oploopt. Die kans is namelijk best groot, zeker als je dit pikante detail erbij pakt.

Het is niet mijn redenering, het is een gedachtekronkel van Geert Wilders, die ineens een nieuwe vijand heeft gevonden. Of beter gezegd, weer van stal gehaald. Iedereen die de vaderlandse politiek de afgelopen jaren heeft gevolgd, weet dat Wilders vooral baat heeft bij het scheppen van vijandbeelden. Eerst is het de linkse kerk. Dan zijn het de moslims. Dan zijn het de illegalen. Dan is het Europa. Dan zijn het de Grieken en tot slot waren het de Oost-Europeanen. En nu is het weer de schuld van Europa. Dat het aan de Europese Unie te danken is dat Henk en Ingrid voor een habbekrats een paar Polen kunnen inhuren om het huis te verbouwen, laat de Grote Geblondeerde Leider achterwege.

Het is een nogal vergezocht excuus om Europa nu de schuld te geven; zou Wilders zich hebben laten inspireren door z’n eencellige fractiegenoot Richard de Mos? Die tegen het compromisvoorstel wilde stemmen om de Hedwigepolder dan maar gedeeltelijk onder water te zetten? Hij vertelde het in een interview in Nieuwsuur, vermoedelijk opgenomen in de achtertuin van De Mos; er hing een lullig klompje aan de pergola op de achtergrond. Dat het gevolg van z’n tegenstem zou zijn dat dan de volledige polder onder water zou komen te staan, wilde er bij de volksvertegenwoordiger niet in. Dan moest Nederland maar es z’n tanden laten zien in Brussel.

Ach, stoerdoenerij en een grote bek opzetten: zie hoe hier de Nederlandse volksaard weer eens op groteske wijze naar boven komt drijven.

Toen gisteren eindelijk het Catshuisoverleg uit elkaar klapte, duurde het maar een paar uur voordat de framing begon. Wilders gaf de schuld aan Europa, het CDA en de VVD (wanneer gaan die twee nu eens fuseren?) trokken samen op en weten het weglopen van Wilders aan de onzekerheid binnen z’n eigen partij, pardon, beweging. De onzinnigheid van het eerste heb ik hierboven al uitgelegd, maar de verklaring van CDA en VVD raakt evenmin kant noch wal. Beide partijen wisten twee jaar geleden donders goed dat de PVV een bij elkaar geraapt zooitje van vrouwenmeppers, ondermaatse kabouters en brievenbuspissers was. En dat het met een meerderheid van slechts één zetel dus een kwestie van tijd zou zijn of er zou wat misgaan. Beide partijen wilden echter van geen kritiek weten: Wilders had z’n handtekening gezet en zou zich daaraan houden. Sterker nog, toen zich bij het CDA wat dissidenten begonnen te roeren, was Wilders de eerste om te smalen: het CDA kan toch wel leveren? ‘Rattus politicus’ Maxime Verhagen wist niet hoe snel hij al kruipend op z’n blote knietjes bij Wilders langs moest gaan om boete te doen: het CDA zou leveren.

En nu breekt de PVV dus, volgens CDA en VVD omdat de angst is toegeslagen bij Wilders. Stef Blok schamperde gisteravond bij Nieuwsuur: een lid uit de provinciale staten in Drenthe weggelopen, de Gedeputeerde Staten in bolwerk Limburg gevallen en dan was een paar weken terug ook al Hero Brinkman voor zichzelf begonnen. LPF-achtige toestanden. Het was ‘m gewoon te veel geworden. (Je zag Blok denken ‘arme man, ik mis ‘m nu al,’ maar dat is vast heel gemeen van me.)

De enige vraag die blijft is waarom er nu is gebroken en niet een paar weken geleden, toen het overleg ook al dreigde te mislukken. Ik heb wel een vermoeden. Enkele weken geleden zou breken enkel tot speculaties hebben geleid over wat er wel en niet afgesproken zou zijn. Er zou een welles-nietesdiscussie zijn ontstaan met CDA en VVD aan de ene en Wilders aan de andere kant. Maar daar kan nu geen onenigheid meer over zijn: dit pakket maatregelen lag er. Beperking van de hypotheekrenteaftrek. Verhoging van de BTW. Afschaffen van de studiefinanciering. Versnelde verhoging van de AOW-leeftijd. 750 Miljoen bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking. Wilders zegt ‘bedankt voor de munitie, ik gok op nieuwe verkiezingen.’ Met Europa als oude nieuwe vijand. Dat is stuitend, maar dat CDA en VVD zo naïef zijn geweest om al die tijd te geloven in de goede bedoelingen van Wilders is dat net zo goed.

This entry was posted in Politiek and tagged , . Bookmark the permalink.