U weet wellicht, ik ben geen groot fan van het lokale sufferdje. Ooit presteerde de krant het om in een foto-onderschrift van vijftien regels maar liefst zeven inhoudelijke fouten te plaatsen. Dat weet ik, omdat het een foto van het koor van mijn moeder betrof. Later plaatste een journalist een artikel over de wedstrijden van de Internationale Ontmoeting. In dat artikel werd met tijden gegoocheld alsof het niets was, maar er stonden geen onderdelen of afstanden bij vermeld, wat een nogal raadselachtig artikel opleverde. En toen ik zelf vanwege de perikelen bij de bibliotheek eind 2008 te maken kreeg met een journalist van het Eindhovens Dagblad werd door de dienstdoende scribent blunder op blunder gestapeld. Achteraf bleek de man in kwestie niet eens een journalistieke opleiding te hebben gehad (niet dat het een pre is, maar het had wellicht voorkomen dat zelfs de eerste basisprincipes van de journalistiek met voeten werden getreden).
Afgelopen maandag kopte het Eindhovens Dagblad: ‘ANWB: wielrenner van de weg.’ Met als ankeiler: ‘Op drukke momenten wil de belangenclub liever geen snelle racefietsen op fietspad of wegen.’ De strekking van het artikel was dat groepen wielrenners op de weg nogal eens voor gevaarlijke verkeerssituatie zorgen. Goed, het is komkommertijd en je kan als krant niet elke dag over koopzondagen of het lekkere zomerweer berichten (hoewel ik ze bij deze krant tot alles in staat acht). Persoonlijk erger ik me niet zo aan snelle racefietsen, eerder aan bejaarden die op een slakkengangetje met z’n tweeën naast elkaar het hele fietspad in bezit nemen zodat ik er – in m’n eentje op m’n snelle racefiets – niet voorbij kan, maar soit.
Nee, het probleem zit ‘m in een alinea halverwege het artikel:
‘Afgelopen weekend kenden twee ongevallen met wielrenners een dodelijke afloop. Een 68-jarige vrouw uit Putten overleed door een aanrijding met een wielrenner en een 17-jarige wielrenner uit Eersel kwam om het leven door een botsing met een auto in Hoogeloon. Hoewel de oorzaak van beide ongevallen nog niet bekend was, waren er op internet direct negatieve reacties over het gedrag van wielrenners te lezen.’
Laat u deze alinea even rustig op u inwerken.
Ten eerste. De precieze oorzaak van beide ongevallen is nog onbekend. Ergo: het is onzinnig om te speculeren over wat er nu exact is gebeurd, laat staan een verband te leggen met dit nieuwsbericht. Ten tweede: veel plekken op internet – met name de reactieruimte onder nieuwsartikelen – zijn verworden tot vrijplaatsen waar alles gezegd kan worden, zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel van de betreffende afzender, laat staan een gevoel van schaamte. De journalist had op z’n minst ‘op internet’ kunnen definiëren. Waar op internet? Op GeenStijl? Of in een reactie op het nieuwsbericht over één van die twee dodelijke ongelukken?
Wat het zo pijnlijk maakt, is het feit dat bij een van de twee dodelijke ongevallen een jongen uit de regio betrokken was. Het Eindhovens Dagblad heeft een regionale functie dus de kans is groot dat een familielid of een vriend van dit slachtoffer het artikel leest. Hoe fijn is het dan om te lezen dat de krant ongefundeerd een verband legt dus het ongeval waarbij een dierbare van jou om het leven is gekomen en het gal spuwen van onbekend volk op internet?
Hoe smaakvol is het dat een krant zo’n artikel op de voorpagina plaatst terwijl in een ander katern op de pagina met familieberichten vijf rouwadvertenties staan van een jongen van 17 uit Eersel?
(Je RSS doet het weer prima. Ik gebruik ‘m voor het lijstje links op http://ximaar.blogspot.nl waar je maar onderin bleef hangen.)
Met de regionale media in Greater Alkmaar heb ik eveneens flinke problemen. Helaas maar 1 krant hier en wat reclameblaadjes. Ontzettend veel fouten door geen tijd te nemen om iets na te vragen of op te zoeken. Straten in verkeerde gemeentes. Verouderde verhalen van een van mijn blogs overnemen en daar een eigen draai aangeven zonder contact met mij te zoeken. (telefoonnummer en mailadres staan er naast.)
Begin dit jaar heb ik aan een serie van ze meegewerkt. De man kwam met een kladblokje en later stonden mijn uitlatingen uit de mond van een wethouder en de uitlatingen van de wethouder achter mijn naam. De journalist begreep niets van de problematiek en liet zich van alles aanpraten. Verkeerskunde, topografie en een berg exacte vakken zaten waarschijnlijk niet in hun pakket. Dwz het is niet 1 journalist, maar het zijn er inmiddels 4 die hier enorm aanklunzen. Ga er ook zeker nog over bloggen.
Het probleem is dat lokale kranten een monopoliepositie hebben. Ik weet zeker dat veel lezers zich wild ergeren aan het niveau van het Eindhovens Dagblad, maar ze hebben de krant ‘voor het lokale nieuws.’
Hierboven in de inleiding heb ik maar een paar voorbeelden genoemd en dan gaat het niet eens alleen om fouten in artikelen. Zo vind ik het bijvoorbeeld vrij dubieus dat de PR-medewerker van het lokale poppodium ook op de cultuurredactie van het Eindhovens Dagblad werkt.
@Guidje: Wat ik hier erg vind is dat veel mensen denken dat het een goede krant is en de berichten juist zijn. Ik zie veel fouten over zaken waar ik mee te maken heb. Dan is het niet moeilijk om te bedenken dat in berichten waar ik minder mee te maken heb vergelijkbare fouten worden gemaakt.
Overigens is hier nog iets anders gaande, dat waarschijnlijk in Eindhoven niet veel anders is. Een stel fotojournalisten heeft een bedrijfje opgericht en scheuren als gekken 112-meldingen achterna. Snel een foto maken, onderschrift er bij verzinnen en aan de krant verkopen. Ze hebben zelf een website en de fouten die daar staan staan ook bij de krant en andere media die het klakkeloos overnemen.
Mijn huidige indruk is dat er verkeerde keuzes worden gemaakt bij onze regiokrant. Het mag allemaal niets kosten omdat de reclame- en abonnementsinkomsten inzakken. Maar dat los je niet op met belabberde berichtgeving en een tragisch zwakke website.
Ja, daar raak je een teer punt. De meeste kranten hebben het nog altijd financieel zwaar. Maar dat mag geen reden te zijn om dan maar aan onzorgvuldige berichtgeving te doen.
De praktijk dat allerlei cowboys afgaan op 112-meldingen is van alle tijden. Ik vermoed dat het in Eindhoven ook wel gebeurt, maar daarvoor lees ik het lokale sufferdje te weinig. 🙂
Ik lees althans bekijk het E.D. vrijwel dagelijks – maar als relatief nieuwe bewoner alleen voor het plaatselijke nieuws – en ook ik vind het een flutkrant. Ik heb ‘n tijdje in Bemmel gewoond en daar las ik De Gelderlander, een krant die, zou je denken, enigszins te vergelijken is met het Eindhovens Dagblad. Nou, vergeet het maar: De Gelderlander is een DIJK van een krant vergeleken met ons lokale sufferdje.