Ik had ze net nog zien fietsen door de Kalverstraat. Zestien, zeventien jongens van een voetbalteam op een bierfiets. Lallend. Zingend. Roepend. In een voortuin stonden twee teamleden te spelen met een tuinsproeier. De bewoner stond vrolijk lachend in de deuropening toe te kijken. Ik haalde de bierfiets in en keek op hun felgele t-shirts. ‘EMK kampioen 2014-2015’ stond erop. Verderop in de straat stonden jongetjes langs de kant van de weg om met hun smartphone foto’s te maken.
Het was nog geen vijf minuten later. Terwijl ik bij m’n ouders in de huiskamer stond, hoorde ik een trein toeteren, gevolgd door een grote klap. Dit was foute boel. We renden met z’n drieën naar buiten. Aan de ene kant van de spoorwegovergang lag de bierfiets, op z’n kant. We liepen richting het spoor. Ik zag iemand op z’n zij op het spoor liggen. Ik durfde niet dichterbij te komen. Een man stond ontredderd naast het slachtoffer. Hij trok z’n t-shirt uit en bedekte het stoffelijk overschot. Ik vroeg aarzelend aan mijn vader of hij misschien iets kon doen. Hij liep voorzichtig een paar meter verder maar kwam meteen hoofdschuddend terug. ‘Nee, daar is geen redden meer aan.’ Het lichaam is niet gemaakt voor dat soort snelheden.
Jaren geleden fietste ik na een avondje stappen naar huis. Toen ik een weg in wilde slaan raakte mijn voorwiel in de knoop met de fiets van een vriend, waarbij we beiden op de grond smakten. Hij stond te trillen op z’n benen en hoewel ik er zeker van was dat we allebei tijdens het fietsen stomdronken waren geweest, waren we nu in één klap nuchter van de schrik.
Ik weet niet hoe nuchter die jongens van het voetbalteam nu waren. Ze liepen verdwaasd rond. De ene was woest en schreeuwde het uit dat dit niet waar kon zijn. Anderen lagen verslagen in de struiken. Een paar jongens zochten troost bij elkaar. Ze zaten tegen de gevel van het huis van m’n ouders, eentje liep naar binnen om naar het toilet te gaan. Iemand liep rond met bekertjes. Ik haalde wat flessen water. Een jongen sloeg boos met z’n vuist tegen een lantaarnpaal. We keken elkaar kort aan. Ik voelde me machteloos. Buurtbewoners die het ongeluk hadden gemist, werden bijgepraat. Ik hoorde flarden van wat er gebeurd was. De bierfiets was op het spoor blijven steken terwijl de spoorbomen dichtgingen. Iedereen was van de fiets afgesprongen om zichzelf in veiligheid te brengen. Iedereen, op één jongen na. Hij was geblesseerd en kon niet vluchten.
Je hoort wel eens van dit soort ongelukken. Dat het een waas is. Dat je hoopt dat het een nachtmerrie is. En, nog het ergste cliché, dat het een film is. Wel een enorm slechte b-film dan. Zo eentje waarin niemand de hoofdrol wil spelen.
Vanuit de huiskamer zag ik de gebeurtenissen zich voor het huis voltrekken. Het raamkozijn als filmscherm. Een touringcar komt aanrijden om de passagiers uit de trein op te halen en naar het station te brengen. Twee wagens van ProRail staan klaar om de schade op te nemen. Een wagen van de verhuurder van de bierfiets staat bij de spoorwegovergang. Aan de overkant staan een man en een vrouw, overmand door verdriet. Agenten en brandweermannen proberen ze tot bedaren te brengen. Een half uur later komt er een lijkwagen aan rijden. Een omstander trekt wat bloemen van de Japanse kers voor het huis om op de auto te leggen. Een jongetje op een crossfiets maakt een foto en slaat daarna snel een kruisje. Als ik in de loop van de avond naar huis fiets, zijn bijna alle toeschouwers vertrokken. Op de spoorwegovergang staan nog hekken. In de verte staat de trein van de aanrijding.
In de film Full Metal Jacket hebben Vietnamveteranen het over de ‘thousand-yard stare’, een verdwaasde blik in de verte die in verband wordt gebracht met het posttraumatisch stresssyndroom. Ik zou zweren die blik bij sommige leden van het voetbalteam te hebben gezien. Je wilt er niet bij stilstaan wat zich de laatste seconden op die spoorwegovergang heeft afgespeeld.
Ontzettend heftig Guido!
mooi geschreven
Het is niet te bevatten het is idd een B film waar iemand dan ook de hoofdrol in wil spellen maar de gezichten de verslagenheid bij onze jongens was duidelijk aanwezig bij de samenkomst bij onze vereniging EMK we zijn er allemaal kapot van…..
RUUD RUST ZACHT
Prachtige woorden. Rust zacht Ruud, sterkte aan heel de EMK familie en rest
Zo erg .Zo niet te bevatten. Dank voor delen ,mooi geschreven .
Heftig .
Ik ben er stil van..
Mijn condolering aan de familie vrienden en kennissen van Ruud ik vindt het super erg ik ben zelf een jonge vader van 2 kleintjes ik zou niet weten wat ik zou doen als hun iets overkomt. Sterkte aan de ouders van Ruud
Heftige woorden, goed geschreven! Het is allemaal niet te bevatten. Sterkte aan alle nabestaanden!
wow…….respect, mooi geschreven!
toen ik het hoorde vreesde ik voor 2 leden van het team die ik goed ken gelukkig waren zij het niet!!
Vind deze reactie een beetje ongepast…Dit slachtoffer heeft evengoed familie en vrienden. En die hebben nu dikke pech dat het wél iemand is die zij goed konden. Het doet er totaal niet toe wie het slachtoffer is. Elk slachtoffer is er een te veel!
Inderdaad, deze reactie is ongepast
Jonguh! Wat zeg je nou!!
Lijkt me een goed plan als guido deze reactie verwijderd want deze reactie kan echt niet
Wat een heftig…maar goed omschreven bericht over het ongeval ..maar de ellende begint pas …….
Mooi geschreven, maar wat een ontzettend einde van wat zo mooi had moeten zijn. Dit is een kampioenschap met een zwarte rand. Heb met afgrijzen naar tv gekeken en de krant gelezen. Wens de ouders van Ruud, zijn familie en zijn ploeggenoten heel veel sterkte toe met dit grote verlies
Goed verwoord Guido,maar wat een verdriet,hier zijn geen woorden voor.
Sterkte voor alle nabestaanden.
Kippenvel en tranen.. Vol verbijstering lees ik wat jij schrijft. Vol walging van de gebeurtenis die plaats heeft gevonden, maar nooit plaats had mogen vinden. Vol verdriet voor de mensen die dit van dichtbij mee hebben moeten maken. En vol onmacht omdat niemand iets heeft kunnen doen. Heel veel sterkte voor de jongens uit het team, voor de ouders, familie en vrienden van deze jongeman. En ook voor alle omstanders die dit hebben zien gebeuren. Wat een mooie dag had moeten zijn, stopt abrupt door dit gebeuren. Iets wat plaats heeft gevonden, maar nooit plaats had mogen vinden..
Ontzettend mooi geschreven…kippenvel…
Beste schrijver van dit indrukwekkende verslag. Ik wens jou en je Familie ook veel sterkte toe en hoop dat je dit geplaatste bericht ook ergens anders op vast legt. Ik vraag je dit omdat mijn zoon in 1991 is verongelukt en ik toen door Familie in bescherming ben genomen voor wat er over geschreven werd. Enkele jaren geleden kreeg ik van Familie in het buitenland een buitenlands kranten bericht over mijn zoon. terwijl het in Nl had plaats gevonden. Ik was daar erg blij mee. Ik wens allen dierbaren heel veel strekte toe, Houd elkaar op de been en blijf met elkaar in contact ook met zijn Familie. Ook hun hebben jullie steun, misschien nu nog niet volgens jullie. Meer dan hard nodig. Samen zijn ook zonder woorden geeft elkaar troost en moed. Het leven van alle direct betrokkenen is nooit meer zoals het was. Jongens, vrienden jullie gedrag zal hierdoor mogelijk ook worden beïnvloed. Laat je omgeving en nieuwe vrienden in je leven ook na ….jaren weten wat jou/jullie is overkomen. Het kan zomaar ineens een dag tegen zitten. Heel veel Sterkte om dit gemis een mooie plek te geven.
Beste Mieke, dank je wel voor je reactie. Het moet confronterend zijn om bij een groot ongeluk als dit ook weer op je eigen verdriet te worden gewezen.
Je hoeft je geen zorgen te maken over dit blog, dat blijft online. Het is ook overgenomen door dichtbij.nl. Als ik op enig moment had gemerkt dat iemand aanstoot had genomen aan het stukje, had ik het meteen verwijderd; het laatste wat ik wil is nog meer leed berokkenen.
Indrukwekkend… sprakeloos… kippenvel… onvoorstelbaar… drama…
Tranen in mijn ogen!
Tjonge wat een rampzalige gebeurtenis en wat mooi en respectvol omschreven.
Ik wens alle betrokkenen en nabestaanden en getuigen van dit rampzalig ongeluk heel veel sterkte en liefde toe.
Wat indrukwekkend en mooi geschreven.Ik ben hier super blij mee.Want die ontredderde man was mijn man. ik ben zo super dankbaar dat hij een fractie van een seconde nog van die fiets kon springen en gelukkig nog een jongen van zijn team mee heeft kunnen trekken.hij lag 20 cm van de trein af.Wat een geel zwarte dag had moeten zijn is een git zwarte dag geworden.Beste schrijver van dat bericht ik wens jou en jou ouders ook heel veel sterkte. Want het is vreselijk om zo iets te moeten zien.Nogmaals bedankt voor je mooi bericht.
Voor een dergelijke tragedie zijn geen woorden, maar de manier waarop de schrijver van dit artikel dit drama verwoord, kan ik alleen maar zeggen dat er veel respect uit spreekt! Laat iedereen, die in de gelegenheid is, de slachtoffers steunen in hun verwerking van deze vreselijke traumatische ervaring.
Geen woorden voor. Een mooi geschreven stuk van een zo betrokken persoon. Ik wens je veel sterkte toe
………
Hallo Guido,
ik lees het indrukwekkende verhaal. Zou je het goed vinden als we het, onder jouw naam en uiteraard met linkje naar guidje.nl, op Eindhoven Dichtbij plaatsen? We berichtten afgelopen dag uitgebreid over het vreselijke ongeluk en we delen dit verhaal graag met onze lezers.
Laat maar even weten. Je kunt me bereiken via arno.denatris@dichtbij.nl twitter @arnodenatris
Ontzettend mooi geschreven, geen woorden voor, kreeg er tranen in mijn ogen van…
Heel veel kracht alle betrokkenen, om dit verschrikkelijke ongeluk te verwerken.
Heel veel kracht aan alle betrokkenen, van dit vreselijke ongeluk.
Ik wens alle betrokkenen veel sterkte met dit verlies.h
ik hoorde het verhaal gister op school. Stond te trillen op m’n benen. Een vriendin van me kende het slachtoffer.
Ik wens alle familie vrienden en iedereen die het slachtoffer kende heel erg veel sterkte toe!
Heftig Guido! wat heb je het emotioneel beschreven en wat heb ik te doen met die jongens waarvan de dag die zo leuk begon en zo dramatisch eindigde 🙁
Wow heftig … Heel veel sterkte voor de nabestaanden. Dit klinkt inderdaad als een hele slechte film.
Rust zacht …
Heel mooi geschreven
Er gaat geen uur voorbij dat ik niet aan deze tragedie moet denken. Heel veel sterkte allen
Mijn ouders hoorden dezelfde klap en vertellen hetzelfde verhaal. Onbegrijpelijk wat er is gebeurt. Een echte tragedie. Heel veel sterkte aan al die jongens en aan de nabestaande van de overleden speler
ik ben sprakeloos van je verhaal, hoe je dit verwoord hebt. Diep onder de indruk was ik toen ik dit bericht hoorde en geschokt. Zoveel verdriet voor zoveel mensen. Ik kreeg ook even een flash back van een bootongeluk wat in Cuyck plaatsvond met een paar jongens met een gruwelijk einde voor een paar van hen. Deze twee gebeurtenissen blijven door mijn hoofd rondspoken.
Voor allen die dichtbij deze jongens staan en letterlijk er dichtbij hebben gestaan wens ik heel veel sterkte toe voor nu en in de toekomst
Wat ontzettend mooi verwoord. Ruud was de beste vriend van onze Schoonzoon, en dus ook goed bevriend met onze dochter. Zoals iedereen die Ruud heeft gekend is dit een ontzettend groot verlies, van een zeer lieve, vriendelijke gast. Voor jouw als wildvreemde wordt je geconfronteerd met iets wat niemand ooit hoopt mee te maken !!! Wij wensen Ruuds ouders, zijn broer en alle vrienden, teamgenoten, collega’s enz. heel veel sterkte in deze moeilijke tijd, en hopen dat jij en je ouders dit ongeval ook een plaatsje kunnen geven, want het is niet niets wat jullie nu hebben meegemaakt. Respect.
Vreugde Vriendschap, heel Groot feest
Een klap, Ontreddering Zijn leven véél te kort geweest
Niet te bevatten, maar het is echt waar
Vrienden zoeken steun bij elkaar
Zijn ouders, familie ik wens jullie kracht
Om dit te dragen had nooit iemand gedacht
Rest in peace Ruud
Wat een nachtmerrie. …
Wens alle betrokkenen heel veel sterkte!
Guido, wat heb je dit goed geschreven.
Brok in mijn keel.
familie,vrienden,kennissen gecondoleerd en heel veel sterkte de komende tijd.
ook omstanders die van dit drama getuige waren heel veel sterkte.
Een gevoelig geschreven blog waaruit de machteloosheid zo duidelijk blijkt. Ik stond maandagavond met de auto aan de overweg en zag het drama zich voltrekken. Ik denk veel aan de jongens uit het team en de nabestaanden. De beelden tollen al dagen en nachten door het hoofd waardoor ik besef dat het leed voor de betrokkenen ongekend groot moet zijn. Ik hoop dat de vriendschap voor de ouders en familie een troost biedt zodat dit drama voor hun het leven niet onmogelijk maakt. Een jongen heeft het leven moeten laten, ik wens vurig dat de rest op enig moment de draad weer een beetje op kan pakken. Sterkte aan alle betrokkenen en ook aan de buurt waar het gebeurde.
Beste Jeroen, dank je wel voor je reactie. Ik heb na het ongeluk de emotionele reacties gezien van buurtbewoners die, net als jij, ooggetuige waren van het ongeluk. Ik begrijp dat je gedachten allereerst uit gaan naar de familie, vrienden en teamleden van het slachtoffer, toch moet je de impact van het ongeluk op jezelf niet onderschatten. Ik wens je veel sterkte bij de verwerking daarvan.
Vreselijk, vreselijk, vreselijk… schrok me dood van het bericht. Ik heb zelf ook enkele jaren bij EMK gevoetbald. Ik heb der geen woorde voor, het valt als een brok in me keel. Ik wens familie, vriende, EMK en alle dicht bij staande heeeel veeeel sterkte! Rust zacht ruud
In en in Triest
Sterkte allemaal