Rellen

‘Als ze een avondklok invoeren, breekt de pleuris uit,’ zei ik tegen een vriendin.

Ze had haar twijfels, maar natuurlijk kreeg ik gelijk. Zoals ik altijd gelijk krijg. Er is een grens aan wat mensen accepteren. Wat mij betreft is die grens allang bereikt, omdat de overheid geen idee heeft waar het mee bezig is (waar blijven die vaccins?) en nul rekening houdt met mensen die de maatregelen het zwaarste treft. Als jongere kan je niet naar school, je kunt niet sporten, je mag niet uitgaan, bij elke nieuwe corona-uitbraak wordt met een beschuldigende vinger naar jou gewezen en dan mag je tot slot ook niet meer ‘s avonds met vrienden afspreken. Me dunkt dat je het dan een keertje spuug- en spuugzat bent. Ik ben verbaasd dat er politici zijn die verbaasd zijn over de rellen. Werkelijk? Onder welke steen heb je dan het afgelopen jaar geleefd?

‘Maar veel relschoppers waren geen jongeren,’ hoor ik u tegenwerpen. Zeker. Maar het gaat bij zo’n demonstratie om de combinatie; een giftige cocktail van hooligans, neonazi’s, viruswappies, gele hesjes en andere bezorgde burgers, anarchisten, gediplomeerde relschoppers en, vooruit, ook wat boze jongeren.

De premier wil niet luisteren naar sociologische verklaringen, maar met wat meer begrip voor de moeilijke situatie van veel Nederlanders kan hij voorkomen dat het uit de hand blijft lopen. Al is er een heel cynisch stemmetje in mij dat zegt dat Rutte vooral voor een avondklok is omdat het met name jongeren treft. Die mogen toch niet stemmen op 17 maart. Een thuiswerkplicht zou veel meer effect hebben (twee derde van de werknemers werkt weer op kantoor), maar dan dupeert de VVD de eigen achterban. Wat dat betreft past de maatregel perfect in het bekende VVD-beleid: trappen naar die mensen die zich toch al amper kunnen verweren.

Twee dagen na de rellen was ik met een paar vrienden aan het skateboarden op het Stadhuisplein. Een van de weinige dingen die nog wel mag. (De skate-objecten staan er zelfs nog; misschien hebben de boze e-mails die ik tijdens de eerste lockdown naar de gemeente heb gestuurd nut gehad.) We stonden aan de bovenkant van het plein bij de fietsenstalling een beetje te klooien op manuals en ollies (die nog steeds niet lukken). Af en toe kwam iemand uit het gemeentehuis lopen, waarbij we netjes anderhalve meter afstand hielden.

Ik vertelde net aan een vriend over m’n jeugdtrauma over spruitjes, toen een man aan kwam lopen om z’n fiets te pakken. Ik deed snel een stap naar achteren.
‘Ja,’ lachte hij, ‘kijk maar uit, ik val hier ter plekke dood neer.’
Ik glimlachte.
‘Gaan jullie nog rellen vanavond?,’ vroeg hij quasi-serieus.
Ik taxeerde de man en riposteerde: ‘Nah, dat hebben we zondag al gedaan.’

M’n vriend lachte ongemakkelijk, maar ik haalde m’n schouders op: ‘Vandaag is trouwens Tilburg aan de beurt.’

This entry was posted in Eindhoven, Politiek and tagged , , . Bookmark the permalink.

One Response to Rellen

  1. Frances says:

    Mag ik meezingen met dat cynische stemmetje?…. De MP is in de eerste plaats altijd en overal een opportunist. En velen met hem, vrees ik – gezien het feit dat hij en de partij het onveranderd goed doen in de peilingen…..

Comments are closed.